خاستگاه دیپلماسی پینگ پنگی
«میومی ایتو» در کتاب «خاستگاه دیپلماسی پینگ پنگی؛ طراح فراموششده آشتی بین ایالاتمتحده و چین» که توسط انتشارات «پال گریو» منتشر شده است به نقش دیپلماسی ورزشی در ایجاد صلح بین ایالاتمتحده و چین میپردازد و نشان میدهد که مسابقات ورزشی دارای قابلیت صلحسازی هستند.
نویسنده کتاب « خاستگاه دیپلماسی پینگ پنگی» درصدد است به این پرسش پاسخ دهد که چرا و چگونه «گوتو کوجی»، رئیس انجمن تنیس روی میز ژاپن، از چین دعوت کرد تا در مسابقات جهانی تنیس روی میز در ناگویای ژاپن در سال 1971 شرکت کند. با وجود مخالفتهای شدید در ژاپن و جهان، «گوتو کوجی» فرصتی را برای «ژوئن لای»، نخست وزیر وقت چین، فراهم کرد تا او بتواند از دیپلماسی پینگ پنگ برای آغاز گفتگو با ایالاتمتحده استفاده کند. در نهایت دیپلماسی ورزشی پینگپنگی توانست جهان را برای همیشه تغییر دهد.
«ایتو» در کتابش نشان میدهد که چین از دیپلماسی پینگپنگی بهره جست تا با ایالاتمتحده روابط سیاسی برقرار کند و خود را از انزوای جهانی که بعد از انقلاب فرهنگی دچار آن شده بود، نجات ببخشد. او بر این امر تاکید میکند که ژاپن در این فرآیند نقشی حیاتی و کلیدی داشت. همچنین باید خاطر نشان کرد که «روی ایوانز»، رئیس فدراسیون بینالمللی تنیس رویمیز، یکی از حامیان اصلی دیپلماسی پینگپنگی بود.
کتاب فوق تلاش دارد تا از طریق ارائه یک مطالعه موردی به نقش دیپلماسی ورزشی در تنشزدایی در نظامبینالملل بپردازد و نشان بدهد که تا چه اندازه میتوان از ورزش به عنوان یک ابزار دیپلماتیک برای صلحسازی استفاده کرد. در واقع دیپلماسی پینگپنگی به مثابه یک نماد به ما ثابت میکند که ورزش میتواند مرزهای سیاست را درنوردد.
این کتاب 239 صفحهای در ده فصل تدوین شده است. فصلهای این کتاب عبارتند از: پیشینه سیاسی بینالمللی، گوتو کوجی و مکتب میدن، گوتو و تنیس رویمیز، گوتو تصمیم میگیرد، گوتو به چین میرود، مسابقات جهانی تنیس رویمیز ناگویا، واکنش ایالاتمتحده: پریزیدنت نیکسون به چین میرود، واکنش ژاپن: نخست وزیر تاناکا به چین میرود، نتیجهگیری: درسهایی از دیپلماسی پینگپنگی.