دیپلماسی رسانه ای

دیپلماسی پوششی برای اجرای سیاست خارجی و راهی در جهت عملیاتی‌کردن اهداف، منافع، سازوکارها در محیط بین‌المللی و شامل کلیه اقداماتی است که یک دولت در روابط خارجی خود در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، تجاری، مالی، تکنولوژیک، امنیتی و نظامی انجام می‌دهد. پیوند عمیق میان رسانه‌ها و سیاست خارجی، معمولا در همه کشورها قابل مشاهده است و به میزان تفاهم عمومی و اعتماد مقابل دولت ها به رسانه و بالعکس این تعامل و همکاری افزایش یا کاهش می یابد. اگرچه برخی بر این اعتقادند که دیپلماسی رسانه‌ای از ابتدای پیدایش رسانه وجود داشته است اما به شکل دقیق و علمی، می توان گفت وجوه دقیق و برسنجیده آن، در اواخر قرن بیستم شکل گرفته و بر وجوه ایدیولوژیک، تبلیغی، رسانه‌ای، فرهنگی و اثرگذاری بر افکار عمومی به صورت ناخودآگاه تاکید دارد. امروزه، دیپلماسی جهانی رسانه‌ای از اهمیت بیشتری برخوردار شده و متخصصان حوزه رسانه باید به خوبی آماده شوند. مواردی که در ادامه به آنها اشاره می‌شود ازجمله دلایل ضرورت شرکت جامعه هدف در این دوره‌ها است.

• داشتن نگاه ملی به دیپلماسی رسانه‌ای
• تدوین نقشه راه و مشخص کردن جایگاه دیپلماسی رسانه‌ای و شرح وظایف هریک از بخش‌های مختلف و دانستن نحوه تعامل با دیگر دستگاه‌های مرتبط با حوزه دیپلماسی، خصوصا وزارت امور خارجه.
• لزوم استفاده از تاکتیک‌های جدید، به دلیل اهمیت و پیچیدگی رایزنی‌های جهانی.
• آشنایی با عقد قرارداد و فن مذاکره با سازمان‌های منطقه‌ای و جهانی.
• استفاده از امکانات، ظرفیت‌ها، تجارب و داشتن مهارت لازم در تحلیل مداوم گزارش‌ها و دیپلماسی‌های رسانه‌ای سازمان‌های رسانه‌ای دیگر.